Integracja sensoryczna

Integracja sensoryczna to sposób, w jaki nasz mózg rejestruje, odczytuje i moduluje otrzymywane bodźce płynące ze wszystkich zmysłów. Wzroku, dotyku, węchu, smaku, słuchu, propriocepcji, układu przedsionkowego, a także interocepcji. W momencie, gdy wszystkie napływające informacje są prawidłowo odbierane i przetwarzane czujemy się bezpiecznie i komfortowo, a nasze reakcje są adekwatne do sytuacji i otrzymanego bodźca. 

Problemy zaczynają się, kiedy nasz mózg źle interpretuje otrzymywane sygnały. Kiedy coś, co z założenia powinno nam sprawić przyjemność jest odbierane jako cos nieprzyjemnego. Wśród najczęstszych sygnałów zaburzeń integracji sensorycznej wśród dzieci są płaczliwość, trudności z jedzeniem, brak samodzielności, trudności z koordynacją, lub zasypianiem, poszukiwanie bodźców, nieadekwatna reakcja na dotyk, lub zakłócenia w odczuwaniu bólu. Wszystkie zaburzenia integracji sensorycznej w przypadku braku odpowiedniej terapii, będą stanowiły dla nas lub naszych pociech problem również w dorosłym życiu. 

Terapia integracji sensorycznej opiera się na potwierdzonej naukowo idei neuroplastyczności mózgu. Stwierdzenie, iż człowiek uczy się przez całe życie, jest w pełni uzasadnione. W mózgu człowieka na skutek podejmowanych działań, lub ćwiczeń przez całe nasze życie tworzą się nowe połączenia, które wpływają na jakość naszego życia i nasze funkcjonowanie. 

Terapia SI to zajęcia opierające się w dużej mierze na nauce poprzez zabawę, na zaplanowanych ćwiczeniach, jednak uwzgledniających potrzeby dziecka. Zwracających uwagę, na bodźce jakich poszukuje i oswajanie z tymi, które na skutek błędnej modulacji są odrzucane. Po każdej sesji, zajęciach rodzic otrzymuje też zalecenia do codziennej pracy tzw. dietę sensoryczną. Jest to kilka prostych czynności, które bez poświęcania dużej ilości czasu należy wykonać z dzieckiem, by utrwalić elementy wyćwiczone podczas zajęć pod okiem terapeuty.